sen de gel
ses çýkarma kimsecikler duymasýn
bir çoban ateþi yaktým sen de gel
hislerime iftar daveti verdim
yalnýz kaldým sükut ettim sen de gel
otur hele biraz ýsýn burada
kekik dolu heybem gezer yarada
yýldýz neredeyse gözler orada
beni bana toprak ettim sen de gel
iftar vakti yolculuða çýktýk mý
dualardan benlikleri çektik mi
dönüp dönüp gökyüzüne baktýk mý
gözyaþýna þiþe sattým sen de gel
gezelim dað bayýr gidelim derya
bize de bir çýkmaz gösterirler ya
bak baharda kurur olmuþ sakarya
çöl fikrimi katýk ettim sen de gel
gökyüzünün rüyasýný çalalým
rüyasýndan yedi iklim alalým
dünyevi’yim kor deðilim bilelim
neyleyeyim yandým tüttüm sen de gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.