Bu þehir senin, Renkli ýþýklarýda. El ele gezebilen aþýklarýda senin, Süslü camekânlarýda. Sen bu þehrin gülen gözlerisin, Mahcubiyetin yere düþürdüðü yüzüme.
Bakarsýn fakat görmezsin.
Ben bu þehrin sokaklarýnda paltoyum ; Üzerine örtülmüþ bir kimsesizin, Kirlenmiþ,çiðnenmiþ,ötelenmiþim. Varoþlarýnda nasýr tutmuþ elleriyim bir iþçinin; Yýpranmýþ,küçülmüþ,ceplere gizlenmiþim. Nefesimde soðumuþ kýþlar, Bir kibrit alevinde yanmýþ sade güneþim; Sönmüþ ve kapkara kesilmiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ernail Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.