Yaðmurla baþlayan ve karla kaplanan yeryüzümün öyküsünü Ses,söz ve resmin sýnýrlarýna sýðmayan bir kalbin geniþ coðrafyasýnda,sana yazýyorum. Akþam olmak üzere.Rüzgar artýk anýlarda kalmýþ baharlardan esiyor.Dere kenarýnda söðütler hemen kýyýsýnda otlar ve bahçemizde erik aðacý usulca kýpýrdanýyor.Ormanýn bitiþiðine kadar uzanan evler bir þal gibi karanlýðý omuzlarýna alýyor,gözlerinden yayýlan solgun ýþýklarýn üstüne bir perde gibi düþüyor gece...Sana anlatmak istedeðim o kadar çok þey var ki...senden duymak istediðim...Boþ bir çaba benimkisi biliyorum ve biliyorum bilmelerin korkunçluðu.Bu yüzden susmalarýn koyuna býrakýyorum mektuplarý...
Oysa sana akþamlarýn hüzünlü gemiler gibi yüzen bulutlarýndan bahsetmek isterdim, Iþýltýlý yýldýzlarla süslenmiþ gecenin dalga dalga yaðan yalnýzlýðýndan... Bir hayal benimkisi...Gece boyunca uzayan ve donuklaþan bir hayal. Sokak lambasýnýn aldatýcý ýþýðýna sýðýnan yorgun kelebeklerden farksýz ümitlerim ancak biliyorum yinede ümit etmeliyim belki birgün deyip baþlamalýyým yaþama arzusunun diri tuttuðu yeni bir ümide sürgün vermeye... Hiçbir dal dokunamaz güneþe ama yinede sen bu kadar ulaþýlmaz olmasaydýn keþke ve bir hayal olarak kalmasaydýn...
Bu senin için kaleme aldýðým fakat adresin olmadýðý için sana gönderemediðim mektup.Onu buraya býrakýyorum umarým yolun buradan geçer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ernail Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.