Âhýmdan baþka söz kalmadý söyleyecek Aç yüzünün perdesini ey aþk Kalbimde sana mahrem kalmadý
Bütün bir mevsim pencerede Bütün bir mevsim Seyrettim gidiþini sevgilinin Rüzgârýn peþinde bulutun Çocuk seslerinden bir çiçeðin solan yüzünde annelerin Kuþlarýn göçünü ve aðaçlarýn Ve gidiþini o’nun Seyrettim bütün mevsim
Sen kal ey aþk Ýster kanlý bir býçak ol Ýster yýkýlmýþ bir duvar Gidecek kimsem kalmadý Vîrânhanemden benim
Ey aþk ey kanýmý bekleyen Ben dökülmeyi bilmezdim Ne kaným kaldý ne bir damla gözyaþým Kýrdý paramparça giderken
Dur diyemedim Yapma diyemedim Onundu bu can kýyma diyemedim
Onun denizi beni ayrýlýðýn çölüne götürdü Ve öptü yýldýzlarýn çadýrýnda O andý o an uzak baþlangýcý zamanýn Yokluðun dalgasý içimin kýyýsýna ulaþtý Ve yürüdü tenimdem Beyaz ve sonsuz geceye
Bir âhým kaldý sadece bir âhým Þu semâyý tutan Baþka neyim Ne güneþim ben ne de ay
Ey aþk ey bekleyen yalýn alevin yalazý en derin sularýn gizini bir bakýþa sýðdýran ve aðlatan taþlarý Yak beni râzý geldim Yanayým Bir gecelik mum olmaya geldim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ernail Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.