Alýn yazýmý kaybettim hükümsüzdür!
Önce kelimenin kibriydim
Muhkem bir cümlenin içinde
Yürek yükü insanlar olan
Kavgasýz kanatlarým vardý
Göðün sýrlarýnýn tavaf kýldýðý
Þahikalarýn adamlýðýna niyet
Açýlan kapýlarýn iyisiydim
Bir yerde kan tuttu
Etekleri zilli kadýn avcýlar vurdu
Zaten vazgeçtiðim leþimi
Kimse anlayamasýn diye kustum
Kaðýt kafeslerde ki kelimelerimi
Þiir zannýyla uyandýrdý kimileri
Hiçliðin harmanisine bürünmüþken aklýmý
Oysa mizaný olmayanýn hayatýný yaþýyordum
Okçular tepesinde olanlar bilmezken gerçeði
Ben yenilginin krallýðýnda taç takýyordum.
Þimdi sureti olmayanlarýn tarihini
Kendi ismimle baþlatýp
Hiçbir yarýnýn dün oluþunu seyretmeden
Her gürültünün sessizliðini bozabilirim
Çünkü alýn yazýmý kaybettim
Hiçbir hükmüne dair deðilim...