Bu sahilde seninle elele Coþkun dalgalarýn þarkýsýný dinlerdik býkmadan; Elinin sýcaklýðý, bakýþlarýn En güzel þiirlerin dizeleri gibiydi, Ben mutluydum, ben þaþkýndým, ben âþýktým, Sen; hercaâi...
Þimdi, Tükenmiþ bir denizden arta kalan kumsalda Çakýl taþlarý, yosun parçalarý Ve ufkumda gözlerin var.
Eski þarkýlardan mýrýldandým kâh, Kâh sigaramýn dumanýný seyrettim dalgýn, Senin için yazdýðým þiirleri okudum haykýrarak; Onlarda; sana isyan, aþka isyan, vefaya isyan vardý... Sonra duydum; çok uzaklarda bir limandan Bana doðru hüzün ve piþmanlýk yüklü Bir gemi kalktý, ....Baktým; kumsal ve gözlerin ýslaktý...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.