ÖLÜRSE ŞEHİT (*)
Kim ki aþký gizler ölürse þehit
Sen sen ol sevdâný serinde sakla.
Zaman mevhûmunu bir kenara it
Dününde/bugünde, yarýnda sakla.
Ýstiþâre eyle kafana gitme
Yâri hiçbir zaman gönülden itme
O öyle nâzik ki sakýn incitme
Hayâda/iffette, “ar”ýnda sakla.
Kulaç ata ata yapýlýr dalýþ
Sen yârin gönlünü almaya çalýþ
Önce piþ ham kalma, çileye alýþ
Öyle sýr ehli ol derinde sakla.
Aþk dilde deðilde olmalý özde
Bir hilâl kaþ ile, bir kara gözde
Asla silinmesin gönlüne kazda
Gönül mekânýnda yerinde sakla.
At o aþký baþtan atabilirsem
“Sevmem” diye söz ver tutabilirsen
Nârý leblebi yap yutabilirsen
Yiðitsen sevgini fýrýnda sakla…
27/07/’14
Hanifi KARA
(*) Aþkýný gizleyip, iffetini muhâfaza ederek ölen þehittir.
Hadis-i þerif
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.