bir anlýk düþüncenin geri çekiliþi sahnede
göz kýrparken gece
palazlanan alev
dibini aydýnlatan mum
göðün yüzünden düþen çið damlasý
açýk seçikti flu zamana yaslanan anýlar...
az ileride koca bir ömür
baþ ucumda adýný unuttuðum sancýsý hatýrlanan aþklar
plakta yeni moda bir þarký
saksýda karanfil, dalýnda manolya
dilime dolanýyor sözcükler
kalp atýþým baharýn ritminde coþuyor
eski þarkýlar geçmiþten kalma gülüþler
kendimde kalýyorum her þey akarken
ve ardýmda
düne dokunan sonbahar
önümden gelen taptaze bir bahar
çiçek açarken aðaçlar
uçuþurken kuþlar
rengarenkliðin içinde beden
yýkýk dökük dünler geride
sokak aralarýnda yavaþ adýmlar
kuru yapraklar dalda
ve þaþmadýðým loþlukta bulvar
aðacýn gölgesinde kuytular
çocuktu hayallerim
kanamamýþtý düþlerim
ceplerimde dünden kalma bir telaþta
elimde yorgun bir zamanda
soldu gitti aþklar
firar ederken arta kalanlar
geçip gitti hýzla içi boþ olanlar
bakarken
güller açtý, zambaklar soldu
mevsimin ötesine uçtu bütün rüzgarlar
kýrýldý duvar dibinde mavi bilyeler..
solmadý yine de bir kaç hayal
kaç korkuyu cesaretle doladým dudaðýma
ve kaç anýyý tuttum solmasýn diye avuçlarýmda
döküldü yaprak misali geçip gidenler
hepsi benimdi gidenler, kalanlar
...
saymýyorum kaç yýldýz göçüyor baþka mevsimlere
sen de kayýyorsun onlarla
perdeler kapalý
bakmýyorum daha fazlasýna...
Maide Özgüç
1 Mart 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya rüya mevsimi SİNEK VALESİ Kadındım Ben