Nasýl desem þimdi ve nereden itibaren silsem kendimi
Tanýmadýðým o kýzýn ürkek hali, bir kadýn; saçlarý deli
Deli vermiþler kulaklarýndan, ona yakýþtýðý gibi
Göremiyorum þimdi
Ne sesini
Ne de maviyi
Ellerinle sýðarsýn sen
Akrep gibi sardýðýn an bir kuytuda baþka akrebi
Tüysüzdür, kýlsýzdýr tüm aþklar
Biraz kil
Kir
Çin iþi poþetten prezervatif duygular
Ellerinle seversin en çok baþka bir teni
Baþka zamanýn gök gürültülerinde arýyorum kendimi
Umulmadýk bir tarih atabiliriz
Yaþamak, önce seni, kederi
Kimselere anlatmadan hem de
Sýrra kadeh kaldýran bir içki
Gözyaþlarýndan önce nefesin dili
Býçak, taþ, ölü mürekkep, kuru kan, eller de kaygan su
Nakit ödenmiþ savaþlardan çýkamazken acý
Var edilmemiþ hayatlara kayýyor insanlarýn gözü
Ne seviþmelere gebe þu hasret çocuðu dudaklar
Ayný kýrýlganlýkla,
Özlem týrnaklarýn arasýnda biriken yüce pislik
Diþlerin özüne iliþinceye
Ve ýsýrýrken gözlerdeki þehveti
Sevgili
Bir jilet, hayata dair ne varsa kalan, the
Oranýn sonlarý gibi