aradýðýn kaçýncý mektup,
yokum iþte, boþuna uðraþma
ölülerden ses seda çýkmaz
acýmaz hiçbir yeri
san ki toprak
ama ya yaþýyorsam
var ki yaþýyorum
basma
bana
ölülerin de caný yanar
kaçýncý dünya savaþý bu
demiþ olsunlar bir, iki, üçü meçhul paralý asker
soytarýlar göt kýllarýyla baðlansýn býyýklarýna
bu arada keser döner, hesap bir gün
sapýn ortasýndan konuþmayalý da çok oldu
mazuratým var
bir atým yok
kaçamýyorum
yastýða iþiyor derim
derimi yesin böcekler
meksikalý olsam kurtulabilir miydim, sanmam
üzüm baðýnda kývrýlan mermiyim
asit kokulu
aþaðýlýk, sarý bir kertenkele yalýyor parmak aramý
hepsini sana emanet býrakmak istemiþtim oysa,
ellerinle okþa, dua
amin
yüce Ýsa!
acýsý içime iþledi acýnýn
ister misin bir roket olayým þimdi
ya da la la la fontaine
masallar anlatayým doðamamýþ çocuklarýma
bir insan bir gün, almýþ eline silahý
.se
.sa
belli ki iyi öldüremediðimiz kötüler hala yaþýyor
ters çevirince uçuveren sinekler gibi
talihin yüz karasý kitap
tapýndýklarý paralar varmýþ hala,
yýl olmuþ þu kadar
güldürmeyin kendini insan sanan kýrmýzý gothleri
öpün ellerini
-maþallah, büyüyünce düþünemeyecek beyefendisi