Çocuklar

Çocuklar



Çocuklar her þeye gülerler
Dayak yeyince utançtan
Sevilince mutluluktan

Onlarýn iþleri güçleri
Biriktirmekti o taze gülüþleri
Renkli bilyeler bir de
Ve gazoz kapaklarý

Güldüremedik yetimleri
Güldüremedik öksüzleri
Analarýný öldürdük
Babalarýný hapse attýk

Bir türlü gülmedi yüzleri
Bombaladýk hayallerini
Zehir kattýk kuru ekmeklerine
Çelme taktýk hayata gülüþlerine

Calciumsuz diþ kalmamýþ gibi
Bir gülebilseler çýkacak meydana
Prýl pýrýl ya diþleri

Ýyi bakýyor galiba hökümet baba

Unutturuyor oyuncaklarla kederlerini

Açlýktan ölmez hiç bir çocuk
Ne olsa düþer payýna bir kuru ekmek
Ya bombalarla yýkýlan hayalleri
Ya yok olan düþleri

Þimdi nerede
O eski saf

Çocuk gülüþleri

Yüksel Nimet Apel

17/Temmuz/2014/Perþembe/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:

yukapel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Mezuniyet balosu Bir sen var senden içeri bir ben var benden içeri Sonbahar ağıdı Mavi ortanca. Hüzün ağacı Melek yüzlü Azizim leylâ Tespih Haydarpaşa İstanbul. Ağaçta dal dalda yaprak, yaprak'ta çiy tanesiyim