Gecende batmýþým senin Geceyle sarsýlan, dövülmüþ bir toprak gerek ve ellerime alacaðým karanlýk, delik deþik yüreðini yaþayabilmen için ölümü asman gerek!
Bir ýrmak akýyor serçe parmaðýnýn ucundan Biliyorsun ölüm diye bir þey yok diyor adam Biliyorum artýk öldüðüme göre diyor kadýn sanki içindeki gizli ateþten ýsýnýyordu ve rüzgâr çýktý biraz ötede kendi sesinde boðuluyordu deniz
Aþk çarptý yüreklerimize o bitmek umudu olmayan hüzün de geride kaldý Akþam alacasýnda, gözlerimde ferah bir gülümseyiþle öpüyorum gözlerinden
Açýlan pencereden gökyüzü doldu içeriye bayram günlerini çalan gözlerimizden ýþýk taþardý ufuðun yalaðýndan geceleyin kapý kapý dolaþan türkü olduk dillerde
Dolunay taptaze yüzünü gösterdiði zaman köþe bucak silkelenir, acýlarý kovardýk Geçen hergün kazanýlmýþ bir gün olduðu zaman yitip gidenlerin keyfini sürer kök olurduk sarmaþ dolaþ
Ölüm çok az yer tuttuðu için yüreklerde ölümü astýk yaþamdan önce Bir annenin gülümseyiþi gibi bir þeydi iyi geldi bize... Bak! ölümde yakýþýyor bize
Toprakta derin izler açan sabahlarda tüm evren, taþýyarak düþlerini uzattýk ellerimizi Buðday ve güllerle yüklü vagon gibi el salladýk düþ kokan çocuklara
Öyle mutluluðu gösteren yollar içerirdi, gözlerinde çocuklarýn Dizlerinde þafaðýn, yeni bir dünya kuracaðýz demesi gibi Umut dolu, aþýndaki bir lokma ekmek gibi Seviyorum Seni
çarpmadan þiir seni sev beni............
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülden Demirkoparan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.