K/ADIN

Þehir uyumuþ kollarýmýn arasýnda
göðsü baðrý açýk, gök yüzünden
çalmýþ çýplaklýðýný


Yýldýzlar...


Nereden geliyor bu keder?
yýldýzlarda kalmýþ gözleri...


Þarkýlar söylerdi tutkunun doðuþunda
doruðun enginliklerine ine çýka göçtü k/adýn
Çabaladý düþ dünyasýnýn öz kökleriyle birleþmeye
göçtü k/adýn..


Sevincin acýlarýný kana kana,
aþkýn yazgýsýný aþa yaza
döktü k/adýn...


Yüreðinin yýldýzý aydýnlatýrdý yolunu
öylesine apaçýk
öylesine kocaman dikilirdi k/adýn


Yýldýzlar...


Zirvesinde tac olurdu
ahh o gözleri;
hesapsýz kitapsýz sunmuþtu
gururla ve kasýmlaþan aþk ile...
gitti k/adýn...


Dalýndan düþen taze yaprak aþkýna
baharlaþýrdý...
Tepeden týrnaða aþk kokan k/adýn
Neydi adýn?


KADIN


Bir ülkeydi saçlarý
altýn gün batýmý parlaklýðýn
Ateþli rüzgârdý gözleri
Vahþi bir uçurum gece fýrtýnasýnda


Yýldýzlar...

Öldü k/adýn










Sosyal Medyada Paylaşın: