Güm dedi kulaklarý patlatýrcasýna bir ses, Birden bir alev topu parladý. Kaçýþmalar koþturmalar çýðlýklar tavan yaptý etrafta Evler yýkýldý. Camlar, çerçeveler yerinden fýrladý. Ve bir çocuk anam dedi. /baðýrdý… Yerde kývranýyordu. Tek suçu ise, çocuk olmaktý, Sokakta, oyun oynayan bu çocuðun.
Oluk gibi kanlar akýyordu. Acýsýndan feryatlar yükseliyordu. Çocuk. Çýðlýklar atýyor, durmadan acýyla kývranýyordu. O yerde ölüm soluyordu. Tek suçu ise, çocuk olmaktý Sokakta, oyun oynayan bu çocuðun..
Önce analar koþuþtu Ve sonra arkasýndan, diðerleri Babalar kadýnlar, akrabalar kim varsa onlar koþtu. Ve aðýtlar baðýrýþlar ayyuka çýktý, yükseldi yýkýntýlar arasýndan Çocuðun bacaðýndan kanlar fýþkýrýrken. Tek suçu ise, çocuk olmaktý, Sokakta, oyun oynayan bu çocuðun.
15 Temmuz 2014-07-15 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.