a.yüksel şanlıer
Tek suçu çocuk olmaktı
a.yüksel şanlıer

Tek suçu çocuk olmaktı


Tek suçu çocuk olmaktı

Güm dedi kulakları patlatırcasına bir ses,
Birden bir alev topu parladı.
Kaçışmalar koşturmalar çığlıklar tavan yaptı etrafta
Evler yıkıldı.
Camlar, çerçeveler yerinden fırladı.
Ve bir çocuk anam dedi. /bağırdı…
Yerde kıvranıyordu.
Tek suçu ise, çocuk olmaktı,
Sokakta, oyun oynayan bu çocuğun.

Oluk gibi kanlar akıyordu.
Acısından feryatlar yükseliyordu.
Çocuk.
Çığlıklar atıyor, durmadan acıyla kıvranıyordu.
O yerde ölüm soluyordu.
Tek suçu ise, çocuk olmaktı
Sokakta, oyun oynayan bu çocuğun..

Önce analar koşuştu
Ve sonra arkasından, diğerleri
Babalar kadınlar, akrabalar kim varsa onlar koştu.
Ve ağıtlar bağırışlar ayyuka çıktı, yükseldi yıkıntılar arasından
Çocuğun bacağından kanlar fışkırırken.
Tek suçu ise, çocuk olmaktı,
Sokakta, oyun oynayan bu çocuğun.


15 Temmuz 2014-07-15
Ahmet Yüksel Şanlı er



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.