Terennüm
Aþk, hiçleþtiðin, hepleþtiðin
töze kavuþup, tözün saydamlaþtýðý yer
bana içeri ve dýþarý çýkýþ kapýlarýný göster
uzaklarda yorgun sesiyle öykü anlatanlar
mutfak masalarý ve asma çardaklarý
süthanelerde hamur açan yaþlý kadýnlar
Asyalý göçmenler, hatta güneyliler
Sadece aþk için dururlar
Bu výzýldayan gece düþleri, terennüm
Ruhuma ait araziden geçerken arkamda koca bi ayak izi…
Durmaktan korkmak, gitmekten korkmak
Hýzlanmak ve yavaþlamaktan
Sen, dünyanýn ekseninde dengeleri bozan
Uçurum ýþýðý
Arkamýzý ne zaman dönsek ruhumuzdur
Fýrlatýlýp atýlan
Aþk parçalar ki o bir daðýnýklýk hali
Eleðinden geçirir göðümüzü, güneþimizi
Yaðmuru ýslatmaya gitme zamanýndayýz
-sahip çýksýn diye gölgesine yalnýzlýklar
O kulaðýmýza okunan büyülü þarký
Gökbahçe dalbudak baþtan sona huzur
Hem kavga kýyamet içimizi döven demir
Ve üzerine serildiðimiz yorgunluk
Yoðrulan, dokunan, kaynatýlýp, süzülen
Çelikhanelerde terleyen koyu renk ellerde
Ýþleyen ve parlayan
Solumuzda gürültüyle çalýþýp
Sessizce uzaklaþan
Soluk soluða dudaklarýmýzla çekiþtirdiðimiz
Hem hatýrlatan hem unutturan
Sesimizde bombalanýyor su kuþlarý
Öperek ardýmýzda býraktýðýmýz sevgili zaman
Annemiz oluyor, çocukluðumuza deðiyor
Ölüme benziyor uðurlamak gidenleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.