duruldu içimde dalgasýndan kopmuþ bir mavi
bu renk, bu ses, bu cümbüþ hep sustu
bu herþeyin özeti olan yüreðimde bir sýr birikti
sýr beni benimsedi... önce güldü içime, sonra sevdi içimi
vesilesiz çýkýlmayan yollar vardý, hatýrladým
bana bin þükür sebebi, sana belki bir merak
yaðmurunu sahiplenen her bulutta gördüm ellerimin þeklini
yani sahiplendiðimde kelimeleri
yani sahiplenildiðinde ruhum, binbir çeþit huzur oldum
iþte ben, kendimden arýndýrdým içimi
yüreðimde bir sýr birikti
önce güldü ellerime, sonra sevdi ellerimi
okumam için bana gelen bir kitaptý, bilmediðim uzaktan
tuzaðý yoktu inandým
sarýldým, içinde bana benzeyen her kelimeye
özlemiþtim anladým; görmeden, duymadan, bilmeden
belki kendimi özlemiþtim, belki olmak istediklerimi
öyle bir sýrdý bu, tüm olmak istediklerimdi
önce beni anlattý bana, sonra sevdi beni
uyudum, rüyaydý gördüðüm
yýldýzlar yaklaþýnca seyrettim danslarýný, belki yazdýklarýný
bir deniz gördüm mavisini içine gömmüþ, öyle güzel
öyle temiz ve öyle saf
bir deniz sevdim, bir yýldýz sevdim, bir sýr sevdim
üzerinde uçtuðum bir anýda hatýrladým ruhumu
sýrrýn içi sýrla doldu... önce sesti, sonra söz oldu
güzel sevdi beni, güzel güldü bana, güzel sustu