Neden bilmem.

Neden bilmem.
Demir kapýlar arkasýnda
Zincire vurulmuþ gibi hissediyorum kendimi.
Ruhum sýkýlýyor.
Sanki biri diyor, kapat gözlerini.
Bir aðýrlýk,
Ve bir de, korku çöküyor yüreðime
Sanki bir daha, uyanmayacakmýþým gibi.
Aðýrlaþýyorum birden

Sorsam..
Kendi kendine evham yapýyorsun diyorlar.
Yapma diyorlar.
Anlamýyorlar derdimi.
Oysa ben, günlerdir ayný rüyayý görüyorum geceleri,
Ve ben, ayni rüyanýn etkisindeyim.
Beðenmiyorum halimi.
Bu bir iþaret’imdir, bana gösterilen
Yoksa..

Bir haber’midir, gaipten gelen.
Acaba...

Zaman, zaman dalýp, dalýp gidiyorum
Uzaklara bakarken.
Ve bazen iki damla gözyaþý süzülüyor yüzlerimden
Hayaller içindeki gözlerim, aðlarken.
Neden oluyor bana, bu bilmem.
Neden acaba..



10 Temmuz 2014-07-10
Antalya
Ahmet Yüksel Þanlý er




Sosyal Medyada Paylaşın: