gülüşünün darağacı

Benimle baþlayýp,
Seninle biten masallarým vardý, sevgilim
Dinlemedin..

Gözlerim dolu,
Sözlerim yarým kaldý...


Býrakýp gidenlerin açtýðý,
Kapý aralýklarýnda ezildi çocukluðumun parmak uçlarý,
Gömdüm ellerimi
Kederli suretlerin merhametsiz sessizliðine...
Günden güne büyüdü ellerimde dokunmanýn uçurumlarý.
Bir gölge gibi düþtüm yalnýzlýðýn eteðine...
Öylece kaldým,
Öylece baktýn.

Çýkardýn düþlerimden umutlarý,
Çýkardým ceplerimden cansýz hatýralarý.

Aðladým...
Aðladým...
Aðladým...

Pencereler çizdim duvarlarýma,
Gözlerimin kanlý suyundan.
Bakýþlar çizdim gökyüzü bahçelerine,
Gözlerimin kanlý kuyusundan.
Kurtarmak için aþký,
Mesafenin tutsaklýðýndan,
Karanlýðýndan,
Umutsuzluðundan..
Yokluðun sisli yokuþlarýný aydýnlatan
Güneþler çizdim.
Doðmadý.

Bütün kalbimle sevdiðim gülüþünün
Daraðacýnda sevgilim,
Cümleler kurdum,
Adaklar adadým,
Kurbanlar sundum Aþk’a,
Olmadý...
Sustum...
Gülüþünün daraðacýnda
Yüreðim asýlý,
Gözlerim dolu,
Sözlerim yarým kaldý...









Sosyal Medyada Paylaşın: