Yanmýþ gözlerimin ýþýðý, Ýki isli lamba,asýlmýþ geceye. Yüzüme bak, mecalim kalmamýþ. Zehirli bir sarmaþýk büyümüþ içimde, Her yanýmý sarmýþ.
Birþey söyle, Böylesine aðýrlaþmýþken, Konuþmak yükümü hafifletebilir mi! Gözlerinden su almýþ bir gemiyim ben Balýklar taþýyabilir mi kýyýya yorgun gövdemi?
Birþey söyle; Hoþca bir veda sözcüðü. Göðsümün çukurunda yuva yapan kuþa Yeniden seslenebileyim.
Birþey söyle, Topraðýn sessizliðini delen kökler gibi Batsýn kalbime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ernail Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.