Bir gün doðdu, Ben yandým gönlüm yandý, Dünya yandý apansýsýz. Þarkýlar sustu. Daðlar sarsýldý. Bir þimþek çaktý, Dünyanýn derinliklerine, Kuþlar uçuþtu delicesine. Her yer aydýnlandý sandým. Sonra gök kuþaðý doðdu. Çocuklar kayýyordu üstünde, Altýndan geçmeye çalýþýyorlardý, Ve geçtiler, kýzlar.erkek, erkekler, Kýz olmadý.
Oturdum kaldýrýmýn kenarýna, Ýzledim çocuklarý. Birdir bir oynuyorlardý. Sonra, Saklambaç oynadýlar. Ýçlerinden biri baðýrdý. Toplanýn yakan top, Oynayalým. Toprak, topu yukarý fýrlattý, NÝL,diye baðýrdý. Nil, topu tuttu fýrlattý, Arkadaþýna degdi. Yandýn dedi. Bende yandým. 6.7.2014 —
Sosyal Medyada Paylaşın:
oktay çöteli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.