Seni özledim. Kaç yýl oldu bilmiyorum. Ama seni hiç unutmuyorum. Hep aklýmdasýn.
Bir gün gelirsin diye, Hep bekliyorum. Yýllar yýllarý kovaladý, Artýk yaþlandým. Dünya gözüyle bir kez görmek isrerim, Helallýk almak gibi.
Dün parka gittiðimde. Elimden yem yiyen omuzuma konan, Serçede ölmüþtü. Güvercinlerdende beyaz ve gýri olaný kaldý. Onlarda yaþlandýlar benim gibi. Nasýl býrakýpta gittin? Varlýðýmýzý güzelliklerimizi yok ettin.
Gün batmak üzere. Gök yüzü kýzýllaþtý. Kýrlangýçlar uçuþuyor, Akþamýn neþesiyle. Ömürden bir gün daha gitti. Senin yokluðunla birlikte. Gelemiyorsan bari Bir selam gönder turnalarlan, Ne olur.
Daðlarda küsmüþ sana. Laleler, sümbüller, nevruzlar, hep küsler. Hep seni soruyorlar. Haber alamýyorum ki ne diyeyim…
Oktay Çöteli 2.12.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
oktay çöteli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.