Bir selamýn hor görüldüðü vakitte umut etmekten vazgeçme sakla göz yaþýný sakla acýný kendinden bile hayalini içten içe yansa da kömüre dönmüþ hayatýn boþluða düþmüþcesine sevgini sevdiðini aramaktan vazgeçme
þafak sökünce geliyorsa aklýna yarin gözleri kuþlarýn ötüþü serenat olur yüreðine güneþ bir baþka doðar gününe unuttuðun gamzeni fark edersin yüzünde uykuya dalarken sarýlýrsan hayaline sevmekten sakýn vazgeçme
kapat gözünü çek içine onu öp hiç býrakmayacaðýn ellerini sarýl sýmsýký hiç gitmeyecekmiþ gibi yarýnlarý düþlemekten vazgeçme
ne kaybettiðin kendinden ne bilmediðin gidiþatýn yönünden korkma yürü bu yolda yüreðin çizsin yolunu tutuklu kaldýðýn yere vazgeçemediðin ömrüne yürü varacaðýn yer, ya yalnýzlýðýndýr yada yarin açýlmýþ seni bekleyen kollarý
05.07.2014
Rasim Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
RasimYılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.