Þafak sökmeden erken gece alazýnda düþtüler yola, belirsiz hedefe doðru giderken; küçük bir yamaçta verdiler mola. Ekmekleri sýrtýnda bir yudum su matarada ölüm pusu kurmuþ o patikada, tüfek ellerinde / eller tetikte, dua düþmez dilinden, yüceldikçe semadan mayýn adres sormaz, insan tanýmaz patlarken. Eþkýyanýn vicdanýmý var.? Vicdaný olsa pusumu kurar, nerde o mert düþmanlar, erkekçe savaþanlar... Sosyal Medyada Paylaşın:
Asi Rüzgar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.