Sokaklar kapkaranlýk, ýþýklar söndürülmüþ.. Her sokak lambasýnda; yitirilmiþ umutlar örtmüþ gece üstünü, sakladýðm aþklarýn..
Akþam vakti odamda, sardý yine hüzün içimi, kapladý dört bir yanýmý buðulu bir sessizlik..
Gözleri hala ayný sevdanýn, sözleri yine acýlý umursanmamýþtý hasret oysa içime sýzmýþtý aþk.. Karmaþýk düþünceler, söylenmemiþ sözler vardý.. aþk dile gelmeyen söylenmeyen þeylerdendi.. Bu gecede sona erdi, babaannem hep þunu derdi: Gün doðmadan neler doðar, ýþýk karanlýðý boðar... Sosyal Medyada Paylaşın:
Asi Rüzgar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.