Sana Üşürken
Ýyi ki sevmiþim seni
Billur ve aydýnlýk günlerinde þehrimin
Aþk tenimde akkor parlayan mercan imiþ
Ve kalabalýðýn ayak izinden bilmiþim
Tekrar kendine dönülmediðini
Bir mendile býrakmak gibi aðrýsýný gözlerinin
Öylece silip geçmiþim
Yaþlý kadýnlar ve yaþlý kentler
gencecik ölürler,
-vahþi kurttur vurulur lakin durulmaz hikayeleri-
kadýnca gülüþtür yaþamak
hayat aþk ile zapt edebilir mi bizi
iyi ki bilmiþim seni ömrümün ortasýnda
ne çok söyleyeceðim var hiç kelimem yokken
ölüme aldýrdýk ikametimizi
mevsimsiz içimize serilen
o çok sevgili sevgiliden
baðýþla bunca daðýnýklýðý
sedefli yalnýzlýðýmýzla göz kamaþtýrdýk
buz gibi testi kýrdýlar içimizde
hayat geçerken ruhumuzun üzerinden
sevgilim korkma, nehirler yatar yolumuza
özlemin bu toprak tadý
yaban tohumlarýný býrakýr
bilir misin nasýldýr okyanusun saçlarýný okþayýp uyandýrmak
ve laciverti öpmek dudaklarýndan
dedim ya iyi ki sevmiþim seni
uzaktaki bahtsýz öykülerden,
çoluk çocuk tek bir aðýz söylenen türkü gibi
daha baþka daha çok
daha dan daha fazla
baþka adamlarýn üþüyen ellerinden
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.