Koptu Yağmurun İpleri

Biraz daha daraltalým içimizin odalarýný
gün ýþýðý için
avucunda sýmsýký tuttuðun neyse býrak
unutmaya çoktan varým yine de
bana kendini olur olmaz hatýrlat

suratýmýzda patlýyor bak Akdeniz in kokusu
yaslanmaya gelir gibi bir daðýn omzuna
öylece býrakalým içimizi
en azýndan bir duvar baþýna

sözler ah adýný ördüðüm aralýksýz
sözler adým baþý nefessiz kalakaldýðým
koþmaktan yorulduðum gözlerin için
suskun iç çekiþlerde buluyorum kendimi

bulut kesiði þimdi zamanlar
koptu yaðmurun ipleri, saðanaðýz
kalbini kalbime gömmeyi unutma….

birazdan caddelere doluþur
safran kokusu mutfaklarýn
ve dönüþ yorgunluðu insanlarýn
sen akasya aðaçlarýna uðra yine de
bahçelere dökülmüþ lavantalarýn
eflatun kokusunu al

biz bu büyük oyalanmadayken
uzakta sýk ve zümrüt ormanlar büyür
yeþil kendini yazar yeniden
gece yakamoz döker, göz kapaklarýn uykuya uzanýr

Sosyal Medyada Paylaşın: