GÜNDÜZÜN HAYALETLERİ

Kapkara gecelere gömüldükçe gündüzüm,
Yükselir çýðlýklarý kalbimin.
Hayaletler sarar dört bir yanýmý,
Boðmak için ruhumu,sorgusuyla gündüzün.

Aðýrlaþtýkça göz kapaklarým,
Düþerim,tepetaklak en derin uykulara.
Yenilir gündüzün hayaletlerine,
Çaresiz,güçsüz zavallý gecelerim.

Hayaletler kemirdikçe benliðimi,
Yaralanýr kalbimin en sýrlý köþesi.
Ellerim yüreðimde,sýçrarým yataðýmdan,
Kan damlar parmaklarýmýn arasýndan.

Ne gündüzün eðlencesinden geçer gönlüm,
Ne de býkar gecenin intikamýndan.
Ne gerçekleri kabul etmek gelir iþime,
Ne de yenilmek,hesapsýzca harcadýðým günlere.

Varlýk ve yokluk arasýnda sýkýþmýþ ruhum,
Ben hep umursamaz hep suçluyum.
Tik taklarý tükendikçe ömrümün,
Durmayan zamana öfke yüklüyüm.

Daðlasam beynimi kýzgýn demirlerle,
Dinermi bilmem,aðrýlarý gecelerimin.
Yaksam bedenimi gündüzün güneþiyle,
Biter mi intikamý karanlýk gecelerin
Sosyal Medyada Paylaşın: