Ölüm baþlangýcý olsa da gerçeðin, Son vedadýr, içine sindiremediðin. Ebedi kalacakmýþ gibi peþine düþtüðün, Nankörlüðüdür hayatýn, sindiremediðin.
Her gidenin ardýndan hiç ölmeyecek gibi yaþar insan, Ölürken hiç yaþamamýþ gibi bakar insan. O bakýþtýr dünyadaki tek gerçek, Aydýnlansa da hakikat kapanýr kepenk.
Yaklaþtýkça korkulan, kaçtýkça yaklaþýlan, Ölümdür her nefse istisnasýz uðrayan. Ýþte bu sebepten beyhudedir firarýn, Alâdýr ölüm ile gerçekleþen vuslatýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eflal Afşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.