“Deki: “Siz, yerküreyi iki günde yaratana gerçekten nankörlük edip O’na ortaklar mý koþuyorsunuz? Âlemlerin Rabbi’dir O.” O, yeryüzüne, denge ve dayanýklýk saðlayan daðlarý üstünden yerleþtirdi. Onda bereketlere vücut verdi. Ve onda, azýklarýný dört günde takdir edip düzenledi. Ýsteyip duranlar için eþit miktarda olmak üzere…Sonra buhar/duman halindeki göðe yöneldi de ona ve yerküreye þöyle seslendi: “Ýsteyerekveya istemeyerek gelin!” Onlar þöyle dediler: “Ýsteyerek geldik!” Böylece onlarý, iki günde yedi gök halinde takdir edip her göðe kendi iþve oluþunu vahyetti. Ve biz, arza en yakýn göðü kandillerle ve bir korumayla donattýk. Ýþler bunlar Azîz ve Alîm olanýn takdiridir. “(Fussilet, 41/9-12)
Yaradan vahyetti, Adem’i halife tayin etti
Kudsiyân þaþýrdý, kelimât ile sýnava girdi
Kul galip gelince, melekler mahcûblukla eðildi
Allah’ý yüceltip, Adem’e koþulsuz secde etti
Bir zamanlar Rabbin meleklere: “Ben, yeryüzünde bir halife atayacaðým.”demiþti de onlar þöyle konuþmuþlardý: “Orada bozgunculuk etmekte olan, kan döken birini mi atayacaksýn? Oysaki bizler, seni hamt ile tespih ediyoruz; seni kutsayýp yüceltiyoruz.” Allah þöyle dedi: “Þu bir gerçek ki ben, sizin bilmediklerinizi bilmekteyim.” (Bakara, 2/30)
Allah buyurdu: “Ey Âdem, haber ver onlara onlarýn adlarýný.” Âdem onlara onlarýn adlarýný haber verince, Allah þöyle buyurdu: “Dememiþ miydim ben size! Ki ben, göklerin ve yerin gaybýný en iyi bilenim, A’lem’im. Ve ben, sizin açýða vurduklarýnýzý da saklayageldiklerinizi de en iyi biçimde bilmekteyim.” (Bakara, 2/33)
Rahman emir verip, meleklere secdeyi emretti
Kudsiyân eðildi, gereðini yerine getirdi
Ýblis kibirlendi, fâhiþliðini ortaya koydu
Nefsine zulmedip, isyaný ile ilk kafir oldu
“Ve meleklere: “Adem’e secde edin” dedik. Ýblis hariç (hepsi) secde ettiler. O ise, diretti ve kibirlendi, (böylece) kafirlerden oldu.” (Bakara, 2/34)
Adem oðullarý, nefse zulmün baþka bir yüzüydü
Habilin kurbaný, yaradanca makbul ve kabuldü
Kabilin yüreði, haset ile dolu ve üzgündü
Biri takvayý seçti, diðeri ise günaha düþtü
Onlara Âdem’in iki oðlunun haberini de gerçek olarak oku. Hani, ikisi birer kurban sunmuþlardý da birinden kabul edilmiþti, ötekinden kabul edilmemiþti. “Seni mutlaka öldüreceðim.” dedi. Öteki: “Allah sadece takva sahiplerinden kabul eder.” dedi. (Maide, 5/27)
Beni öldürmek için elini bana uzatýrsan, ben seni öldürmek için elimi sana uzatmayacaðým. Þu bir gerçek ki, ben, âlemlerin Rabbi olan Allah’tan korkarým.” (Maide, 5/28)
Kardeþlerin zulmü, Hak’kýn iznini gözetmemekdi
Yoksulu görmemek, hatâiyyâta bir örneklikti
Ettikleri yemin, þerri hayatlarýna davetti
Bahçenin tâlâný, kusûrlarý tersine çevirdi
Biz onlarý, o bahçe sahiplerini belalandýrdýðýmýz gibi belalandýrdýk. Hani, onlar sabaha çýktýklarýnda, bahçeyi mutlaka kesip biçeceklerine yemin etmiþlerdi. Hiçbir istisna tanýmýyorlardý. Ama onlar uyumaktayken, Rabbinden gelen bir dolaþýcý bahçeyi dolaþtý da, O, simsiyah kesiliverdi. Sabaha çýktýklarýnda birbirlerine seslendiler: “Hadi, eðer biçecekseniz ekininize erken gidin.” (Kalem, 68/17-22)
Nuh vahyi iletti, kavmi müstehzi tavýr takýndý
Allah emir verdi, ona büyük bir gemi yaptýrdý
Oðlu zulmü seçti, fecere halkýndan biri oldu
Yükselen sularda, tüm asiliði ile boðuldu
Gemi onlarý, daðlar gibi dalgalar üstünden yürütüp götürüyordu. Nûh onlardan ayrý bir yerde duran oðluna seslendi: “Oðulcuðum, bizimle beraber bin, kâfirlerle beraber olma.” (Hud, 11/42)
Oðlu cevap verdi: “Bir daða sýðýnacaðým, beni sudan korur.” Nûh dedi: “Allah’ýn merhamet ettiði dýþýnda bugün hiç kimse için Allah’ýn kararýndan kurtaracak yoktur.” Ve ikisi arasýna dalga girdi de o, boðulanlar arasýna katýldý. (Hud, 11/43)
Lut kavminin hâli, gazabý davet eden bir þerdi
Lut’un uyarýsý, halkýn kodamanlarýný gerdi
Halk sýnýrý aþtý, sapkýnlýklarýyla pislik saçtý
Haddi aþan kavim, gazabýn girdabýna bulaþtý
“Lut’da, kavmine þöyle demiþti: ‘Doðrusu siz, daha önce bir kavmin yapmadýðý bir hayasýzlýðý yapýyorsunuz erkeklere yaklaþýyor, yol kesiyor ve toplantýlarýnýzda fena þeyler yapmýyor musunuz?”’ (Ankebut, 29/28-29)
TÜLAY YILDIRIM EDE Sosyal Medyada Paylaşın:
tülay yıldırım ede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.