Gurbetin serkeþ kaldýrýmlarýnda yitirecekken deðerleri, Bitirecekken yüreðimdeki yaþama dair son kýrýntýlarý, Yaðmalamadan önce kendimi, Geçmiþimden gelen Davud-i bir ses duydum; Bir çift göz gördüm, Sonra sýcak bir el, Çok tanýdýk çok sýcaktý.
Tanrý hamuruna bulaþtýrýnca ellerini, Önce yüreðini yaratmýþtý, Muþ Ovasý,Süphan Daðý harman yeri gibi, Karþýma çýkmasý boþuna deðildi.
Daha önceden seçilmiþ, evrenden dilenmiþti. Geliþi bir bahar sabahý,bir Temmuz sýcaðý deðildi, Kasvetli,sisli,gri,ýslak bir kýþ günüydü. Yaþamýma düþtü üç cemre gibi, Önce gözlerime,sonra yüreðime ve ellerime indi. Gönlüme bahar gelmiþti, Çiçek açmýþ dallarým,bahçem yeþillenmiþti. Ve yer yeþil,gök maviydi. Bir þafak vakti, Geliþinin þerefine semazenler semaha durdular.