kulaklarým alýþmýþtý sevi türküler
uðuldayan badem nefesli denize
dünyanýn herhangi köþesinde
gözümü yumdukça eriþtiðim ilk rüya
köpürüyorsun gözbebeklerimde
suyun içimde yaþayan hikâyesi
bulutlarýn kara büyüsü bir kafiye bir söz
hançer kývraklýðýnda perdeleniyor üstüme
uykuya vardýðým yerde yaðmur baþlýyor
özlemin suskun diliyle içiyorum
bu uðultulu bulut; bu uðultulu yaðmuru
duysan, gelsen
iki þiir arasý dursan: Ýki kýta Okusam!
uzak kalmalarýn tadýlmazý
dalgalarýn kor olup daðlasa gözlerimi
þelale olup boþalsa damarlarým
mavin ile vurgun yese yüreðim
dara çeksen her dem kýyýlarýnda
sonramý!
.Sona varsam sana varsam sonsuz deniz.