hep ayrılıklar

Uyu da, büyüsün sevdam…
Ben birkaç cümle daha ölüp, geliyorum ardýndan
Gökyüzünden birkaç renk daha siliyorum
Eþyalar saðalýyor, ellerimde bir urgan
Hangi dile yönelsem, duaya dönüyorsun
Sen misin sokaðýmda baþýný taþlara vuran?

Kuþaklar deðiþiyor gün geceyle eðleþtikçe
Gülüþün yerleþiyor burnumun ucuna, sýzlýyor
Kavuþmak için ayrýldýðýmýz bir þiir vardý hani,
Tam onu yazacaðým, geceye güneþ düþüyor
Daha sana aðlamadýðým kaç gezegen var oysa
Hangi düþ hýrsýzýdýr yýldýzlara tekme vuran?

Az kaldý çocuklarýn uçurtma mevsimine
Cinnet geçiren kaç kâbus var duvarlarýmda bir bilsen
Bana bir þair bul, bir nefes etsin batýl inançlarýma
Baþýma çaputlar baðlýyorum, almýyor aðrýsýný, gelsen
Dünden kalma üç beþ cümle ölürdüm sana
Sesin mi kulaklarýmda efil efil çaðlayan?

Günler günleri alýp götürürken uyanýk kalmalýyým
Dakikalar yarým kalan günü tamamlamaya koþarken
Torunlar ayrýlýklarýn yazýsýný okuyacak alnýmdan
Ben bütün dâhili yaralarýma seni sürerken
Büyü de, huzurunla uyusun sevdam
Ben birkaç cümle daha öleyim, geliyorum ardýndan…


Sosyal Medyada Paylaşın: