eyşa

her sabah uyanýrken
baþka hayatlarda gidip geliyorum
tavanla baþlýyor yolculuk
mahþere dek uzuyor
kahve altý acýlar birikiyor
ters çevirip bekletiyorum þöyle göz kararý
iki yol görüyorum

baþka hayatlarda gözün var eyþa!

yollardan biri tel tel telleniyor
telvede tek bir yol kalýyor...

duvardaki ayna sýrýtýyor pis pis
içime dönüyorum
dokuz odalý dokuz köþkümde
dokuz ana dokuz doðuruyor
dokuzunun da gözleri kör mü ne

devir gözlerini yerine!
eyþa bakma içine…

 

köþkler çok kalabalýk
bahçesinden yürüyüp…
çýkýp gitsem koruluklara…
bir derenin kenarýnda týrnaklarýmý ýslatsam…
minik minik çiçekleri uzun uzun izlesem de
kýsacýk koparýp gitmesem
evi barký-taþý topraðý…

eyþa konuþma artýk…

þehir esnafý krallarýn tebdil-i kýyafet aralarýnda olduðunu
fark etti mi ne
hem krallar diyorum,
krallarý çoðaldýkça birliði artan bir þehirdi buralar
tek,
çokluðun kezzabý fazla oluyor dediler ama
hakkýn hakikatin kavgasýnda kral soylular / soylu krallar
ardýna takýlýp yürüyorlarmýþ:

“küllü men aleyha fân…”

dediler ki
hatun kiþi görülenler kapý kapý dolaþýp gönlüne
eðlence arýyormuþ
bir de gidip
tebdil-i kýyafet krala
çarpmasýn mý bir hatun!

eyþa!

Sabaha karþý yeniden kapýyorum gözlerimi
Uykudan uyansak ne olacak ki
Ne bu þehir þehr-i yâr’dýr
Ne er kiþi er
Ne hatun kiþi hatun
Sabi sübyana ne demeli…

eyþa sakýn söyleme!

Ne malum saraydaki kralýn gerçek olduðu?
Hani sussam kime ne faydasý var?
Bir gece de sarhoþlar uykumdan almasýn artýk
Gönül sohbetinden feyz almayý özledim
Hem öyle gönülden diyeceðim ki
Merak etme kimse duymayacak

-Kralým,
halkýnýz çýplak…

Sosyal Medyada Paylaşın: