masallarda dile gelen birer kahramandýk bir tek küçük çocuklar severdi bizi sustun ve büyüdün söyleþerek kocaman insanlarla satýr aralarýnda þaþkýnlýðýn kaldý..
bir zamanlar rengarenk düþlerin vardý gittin bir tufaný büyüterek içimizde þiirler emziren suskunluðun kaldý.
sen sustukça bir çocuk öldü büyüklerin romanýnda umutlar yitti en ücra satýrlarda gölgesine gizlendiðimiz hayaletler film sahnelerinde harac-ý mezat senden sonra sahipsiz bir aðartýyým ben de masalýný yitirmiþ çocuklar arasýnda...
masallarda büyüyen kahramanlardýk yetim çocuklar bilirdi içimizin ritmini gittin bana boþalan uçurumlarýn hýncýný býrakarak sesimde ayrýlýðýn kaba yankýsý þimdi öyle bir haldeyim ki sorma sonsuza dek yitirdim gülün zehrini...
biliyorum olmadý bu þiir bu intihar provasý bu masalsýz kabaran nehir ama yorgunum yüzüme üflenen sûrun dehþetinden yorgunum, masalsýz kalmýþ çocuklarýn yalnýzlýk hikayesinden..
ey yalanýn gölgesinde büyüyen masal ey kendini gerçek sayan kapkara yalan biri giderse öteki kendine uçurumlanýr ve her uçurum bir destana gebe budur gerçeðin hikayesi: umuttur asýl ankâ kendi külünden yeþerir..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.