TUTKULU VEHİM
Her gece bir hayal, kastýma gelir,
Kaçarým üstüme üstüme gelir.
Sanki gölge olur düþer peþime,
Körükle saldýrýr kor ateþime.
Silüet silüet iþgâl olurum,
Kurtulamam garip bir hâl olurum.
Ve gözleri çeker silahý kýndan,
Ýki el bakýþla vurur yakýndan.
Þimþekler yaðdýrýr suspus tenime,
Sesim çýkmaz, elim yetmez “ben” ime.
Teslim olur benlik, kaný çekilir,
Susar kelimeler, caný çekilir.
Bu sancý, bu hayal, tutkulu vehim,
Çapraþýk korkunun burktuðu lehim.
Bir gece, bir hayal kýskacýndayým,
Efsunlu bir düþün baþtacýndayým.
Nesin sen, içimi týrmalama git,
Þafaksýz geceyle oyalama git.
Ben vehmin kalbinde iz arýyorum.
Kimsenin bilmezi giz arýyorum…
14-Haziran-2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.