AY_IŞIĞI
Dokunduðum gece
Uyandýðým gerçek bana kaldý.
Ýndim sahile kimseler yoktu,
Yürüdüm kum soðuktu
Alabildiðine, uzun mu uzundu sahil.
Bomboþtu.
.Deniz dilsizdi susmuþtu
Gök lacivert çýt çýkarmýyordu
Bana sunulan fýrsattý bu
Dokunmanýn tam zamaný geceye
Mehtap uyumuþtu.
Soyundum üstümde ne varsa
Üþüdüm ýsýndým iklimi acayip gecede
Deniz kan uykuda olmalý
Uyanmadý dalýþýma.
Kalakaldým gök ile deniz arasýnda.
Uzaktan gelen balýkçý motoru bozdu sessizliði
Belli ki aðýný çekip denizden
Nasibini alýp evine dönmekteydi.
Bu gece deniz cömert ve masumdu
Gökyüzü onay için mutluluðu beklemede
Yýldýz kaydý gözüme baka baka
Tuttuðum dileðimi gözümü kaçýrmadan o anda
Nasýl olsa uyanmýþtýr diye
Daldým çýktým esas yarim deryaya
Gözümü kapadým açtým.
Hayal ile gerçeði ayýrdým.
Gece dokunduysa bana sebebi vardý
Bu dünya da her þeyin anlamý hissedende kaldý
Yalaný attým düþümden
Ay sufle çekti, kýpraþtý gözlerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.