Tam da ortasýndayým yolun Azýcýk uzak azýcýk yakýn Hatta dibinde o boþ kuyunun. Sarnýcý düþlerim Ýçinde boðulduðum o devinim.
Yýkýk mý bilmem, Belki biraz kýrýk Uçtu gitti düþlerim Yürek olabildiðince kavruk.
Ne sözüm ne niyazým Ne ruhum ne de varlýðým Yadsýyan oncasý Diner mi Hiç o bitmek bilmez sancý…
Neþe bulaþýr ara ara Hüzün katsayým depreþti þu sýra. Sesim soluðum duyulmaz oldu Nicesi sevgime nifak soktu Bilmez miyim, Hayat koca bir yanýlgý; En az benim kadar üstelik, Yansam da neye yarar…
Tükendi tükeneli Dinmiyor yaþa eþlik eden Kadim dostumun mürekkebi. Yine de yeniden Ýçimde biriktirdiðim ne varsa Tutuklu da olsa düþlerim Kalacak benliðim baki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.