ALLAH KERİM

Gecenin pejmürde karanlýðý
Yalnýzlýðýn kol kanat geren o büyülü dokusu
Ýnkârý ne mümkün
Çoktan çalmýþ kapýmý o sýrnaþýk hüzün.
Deli dolu hey gidi hey müzevir gençlik
Seyre dalmýþým kuþbakýþý
Elimle döþemiþtim oysa yuvamý.

Kýt kanaat bir aþk
Yarýsý neþe yarýsý ýstýrap
Kolaysa sil at vefayý
Yâdsý hiç durma içindeki korkuyu.
Ne biter ne de yarým kalýr düþler
Yar dediðin yokluðunda bile güzel.

Sus payý düþmesin artýk
Silkeledim derdi tasayý
Ne varsa sende var
Gör iþte, elimden gelen bu kadar.

Kademe atladým bir ömür
Söz geçse idi, hiç gider miydim
Nöbet iken bu gönül…
Sancýlý bir evre yaþamak,
Huzur uçuþur yaprak yaprak.

Bir nebze de olsa tüm elde kalan
Ýnanýr saf gönlüm her kelama
Ýster doðru ister yalan.
Tutkulu bir düþ karþýdan yansýyan
Türevi acýtsa da zamana zaman.

Biraz dünden el yordamýyla topladýðým
Günü bir kez daha sonlandýrdým.
Ya yarýna dediðin; Allah kerim…


Sosyal Medyada Paylaşın: