Çoğalırken yalnızlıklar

gözlerimin ç/arkýna
park eden
yetim yüzlü çocuk ayrýlýk
kamaþýrken mavi küreden

simsiyah bulutlar
dað baþýnda
yerini beyazlara býraktý
ak pak umutlarým
karalar baðlarken

gidiniz
bozgun bir aþkýn
kangren hikayesi iken
neden serkeþlik
serserilik dehlizlerinde
fütursuz bir haldesiniz

hesapsýz
çýkarsýzým
oysa müphem telaþlar içindesiniz

kurudu deniz gözlerimde
sýð bir limana demirleyiniz

alev bakýþýnýzý ararken yýldýzlarda
alazýnda tutuþur gönlümüz
nasýl nasýr tutar yüreðiniz

þimdi yaðmur mevsimindeyiz
gözlerimin ikliminden göçünüz

rutubetli penceremin pervazýna
zemheri gecelerinde
asýlýrken sarkýtlar
þafaðý öpüyor
tuz kokulu þiirlerimiz

kimsesiz yüreðimde
çoðalýyor yalnýzlýklar
ki açýyordu yediverenlerde düþlerimiz

firari g/özlerim özlemle tutuþurken
köz olurken ömrümüz
mahir susuþlar içindesiniz

yokluðunuzdan çoðalan
yoksulluðuma eþlik etmeyiniz
gidiniz…




AA
Sosyal Medyada Paylaşın: