ellerimin cinnetinden
düþlerim sorumludur
her gece düþe yatýrdýðým gözlerimse
suç ortaðýdýr bile isteye düþ oyunlarýma
hangi gazoz kapaðýný kaldýrsam
altýndan çocukluðum göz kýrpar güneþ parýltýsýnda
ve ne zaman kibritle oynasam
o küçük kýzýn
çöp’ten adamlarý düþer ardýma bir aydede yanýlsamasýnda
yetim çocuklarýn aþkýna
kayýp babalarýn ruhuna
yüreði talan analarýn yüzünün nuruna
ellerimi cinnetten
gözlerimi düþlerimden azad et tanrý’m!
ki aþkýn kýyýsýndan geçerken ellerim adým adým
gözlerim þahitti
sadece
nihavent bir öpüþten
hicaz bir vuslata eriþti
aþkýn peþrevinden naðme naðme süzülen dudaklarýma
ben ancak bir sevda boyunda büyüdüm
aþk kadar öldüm
çocukluðumun yoksul sokaklarýnda
ve ben küçük bir kadýným daha
çöp’ten adamlarým hala ardýmda
aþkýn kyýsýndan sarkarken ayaklarým
þahitliði hükümsüzdür gözlerimin bundan sonra
yüreði yorgun küçük bir kýzýn feryadý kaldý çünkü
büyümeye direnen o kadýnýn boðazýnda...
14-15 haz.2014/Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.