Tavaf..

Yokluðunun tavafýndayým 

Dönüyor, dolaþýyorum 

Bitmiyor yokluk...



Göðsümden göðüne kanat çýrpýyor etim 

Baþak baþak eðiliyor saçlarým ayak parmaklarýma 

Deli bir kýz uzun hava çekiyor içimde 

Ýçimden içine bir aðýt yükselmekte 

Ýçin boþluk, için taþ duvar 

Sesim bana geri dönmekte 

Hiçlik bu! 



Sesin duraðan, yüzün donuk 

Rengin soluk 

Koþ diyorum kendime 

Içimden dýþýma, koþ! 

Dýþýmdan içime dönüyor karanlýk...



Yol yok 

Yok yol 

Tavaf bu 

Yokluðunun etrafýndaki 

Hiçliðimin tavafý...



Bak! 

Ben yine de giyindim ayakkabýlarýmý 

Bekliyorum 

Göðümden göðsüne bir acý büyümekte 

Sök al þimdi içinden kolaysa onu!







22:38/ 3 temmuz /Sev_tap

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Ölmüş Bir Çocuğun Yalnızlık Senfonisi... Günaydın, Gün Aydın, Günaydın... Vaz'geçtim!.. Sal Kendini Yüreğimin İçine… Gitmekle Yitmek Arasında İnce Bir Çizgi Var... İstila Ülke... Suya Ağıt -III- Su'yun Akışı... Yerle Yeksan Bir Yürek Ağrısı