BU GÖNLÜM

Bu Gönlüm

Ne yýl, ne ay, ne de saat, inan her an.
Yalnýzca bir tek seni, arar bu gönlüm.
Unutulduðunu sanma sakýn, bir an.
Her adýmýný aþkla, yürür bu gönlüm.

Ruhumdan söylerim; baharým, yazým aþk.
Yazý yazarým, nesir aþk ve nazým aþk.
Gönlüm avaz eder; sözüm aþk, sazým aþk.
Sana sevdada karar, kýlar bu gönlüm.

Mantalite, mantýk aþk için berhava.
Aþk anlatýr, gördüðün dað deniz ova.
Aþk kokar, tüm dünyada alýnan hava.
Sanmayasýn ki seni, yorar bu gönlüm.

Kerem Aslý’ya yanar, Kerem’e Aslý.
Ferhat daðlarý deler, ama gönlü yaslý.
Unutmaz Mecnun’u, bu insan nesli.
Gördüðü kula seni, sorar bu gönlüm.

Nasýl bir aþk deyip de, sen sorma bana.
Saçlarýnýn her bir teli, sýrma bana.
Sevmesen de bu aþký, çok görme bana.
Yalnýuz rüyada seni, sarar bu gönlüm.

Ebediyet senindir, inan yar bana.
Senden baþka birisi, bil ki zor bana.
Senden baþkasý güzel, gelmiyor bana.
Tek seninle huzura, erer bu gönlüm.

Ruhum yalnýzca senin, esirin oldu.
Gönlüme bir tek senin, tesirin oldu.
Seninle her kýþ sýcak, yaz serin oldu.
Zakkum aðacýndan gül, derer bu gönlüm.

Ýnan ki sensiz açamaz, baðda güller.
Aþksýz bir an bile þakýmaz ki diller.
Yalnýzca seni gönle, dokur bu eller.
Bir zerre kadar vermez, zarar bu gönlüm

Mustafa EROL
14.06.2014
Manavgat / Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: