İLK VE SON AŞK

Ýlk Ve Son Aþk

Bir varmýþ bir yokmuþ diye baþlar her masal.
Oysa ben;
Bir vardý, bir de vardý diyorum iþte.
Çünkü anlatacaðým ne masaldýr,
Ne de efsanelerden bir damla.
Aþka aþk adýný ben verdim yâdýmla.

Âdem ilk insan olarak bilinir ve öyledir.
Ruhunun tenle buluþmasýdýr ilk oluþuna sebep.
Ýmaný olan herkes bunu böyle bilir hep.
Ýlk sevdayý yaþayan ne Âdem’dir ne Havva.
Çünkü tenle buluþmasýyla oldu birbirini bulmasý.
Mümkün deðildir ki onlarýn ilk aþk olmasý.
Oysa;
Ben çok daha önceden gönlüme ördüm seni.
Çünkü;
Elest Bezminde, ilk önce ben gördüm seni.
Ýþte seni gördüðüm o an, aþka aþk adýný verdim ben.
Allah’a þükür ki, ilk olarak aþka erdim ben…
Ey sevgili;
Sen yürümezdin, yüzer gibi süzülürdün yolda.
Yürüyüþüne emsal görmedim, hiçbir kulda.
Aþýka maþukun olur ancak devasý diye,
Senden bekledim ve beklerim devayý.
Büyük aþklarýn büyük havasý olur diye,
Adýný anarak soludum, her an havayý.
Güneþ bile senden daha güzelini görmediðine etti yemin.
Senin için dualar ederek dedim hep amin..
Yeryüzünde ilk aþk sanadýr,
Ýlk maþuk da sensin bilesin artýk.
Her türlü acabayý beyninden silesin artýk.
Ýlk maþuk sen, ilk âþýk da benim inan.
Ýlk an ki gibi taptaze kalacak bu aþk her an..

Ey sevgili,
Elest Bezminden beri yaþadým aþkýn onuruyla.
Beni görünce özümden yüzüme akseden aþkýn nuruyla,
Yanýma geldiler ve gördüm orada,
Mecnun, Ferhat ve Kerem’i.
Sürdüm hepsinin gönlüne aþk denen merhemi.
Onlar da benim gibi aþka âþýk oldular.
Leylâ’yý, Aslý’yý ve Þirin’i öyle buldular.
Sonra her birinin aþkýný zamana yaydým ben.
Onlarýn da her biri, cihana nam salsýn diye.
En sona sakladým kendi aþkýmý,
En büyük aþk, en sona kalsýn diye.
Elbette kolay deðil, zor iþtir aþk.
Bir anlýk vuslatla, bin asra eþtir aþk.

Nasýl anlatsam bilmem ki ey sevgili,
Zaman oldu, deldi Ferhat aþkýn vebali diye,
Anýldý asýrlarca, Ferhat deldi cibali diye.
Zaman oldu, bir an yâri görmek için söküldü diþler.
Zaman oldu, yâr hasretiyle aðýzlardan döküldü diþler.
Yâri sevmektir aþýkýn kutsal görevi.
Bir bakýþla nasýl aydýnlatýr bak ve gör evi.
Maþuk için zalim demek bence en büyük günah.
Gerçek âþýk her çilþeyi çeker de, demez bir gün ah.
Ne diyeyim daha,
Adýndýr Allah’tan sonra, dilimde zikir diyorum.
Benim seni en çok zikreden zakir diyorum..

Mustafa EROL
12.06. 2014
Manavgat / Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: