YABAN

YABAN

Þehri, insan sevgiyle kazýr gönle.
Sevgi varsa orada, olmaz yaban.
Ýnsan sevgiyle þehri, yazar gönle.
Sevgi olunca þehre, kalmaz yaban.

Doðduðu yerde insan, yaban olur.
Gönüldeyse dermansýz, çýban olur.
Koskocaman arzda, gariban olur.
Ah, kendi öz þehrinde gülmez yaban.

Çileler bitmez ki, bu kadar ile.
Âþýk gülemez, böyle kader ile.
Gurbet yaþar özde, hep keder ile.
Ruhuyla ölür, tenle ölmez yaban.

Mustafa EROL

Sosyal Medyada Paylaşın: