Sen açelya severdin, Açelya nasýl kokusuz ve güzel renkliyse, Ben de bir güzeli sesini,kokusunu bilmeden sevdim. Gözlerin gizemli bir bahçe, Ben o bahçede kaybolan bir çocuk. Yolumu kaybederim, Lakin vuslatým devam eder... Ben bugün kimsesizim, Sensizlikle avutuyorum kendimi, Bir meczup kadar saf, Bir o kadar da yalnýz, Ve bu yalnýz maskenin altýnda bir kederle sevdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakanbaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.