ateş cambazları

dudaklarýn gül saklýyor
dudaklarýn üstünde dudaklarýmýn
vakitli vakitsiz yaðan yaðmurlara benziyor
bu yüzden irkiliyorum
duyduðumda kokusunu aþkýn
güller solar insanlar ölür

kimi düþünsem hiçim içinde
kime sarýlsam acý içimde
kalem kaðýt su ve kadýn
yokuþa vurulmuþ her adým
infilak zamanýný bekliyor kainatýn
bir seni deðil

bir seni deðil beni de
resimlikte gülen hayalimle düþün
sararmaya yüz tutamadan daha
eskimiþ gibi öylece bakýyorum þimalden
karanlýk bir bölgede
Ay suyun ardýna düþtü nasýl

sonra anlýyorum bu hali her kadýn gibi
sen de annem diye aðlýyorsun
usul usul baþlayýp derinden hýçkýrýklarla
içinden çýkýlmaz bir hiçe doðru
saki buz bitmiþ þiþeler erimiþ renkler solmuþ
daha da doldurmazsan yýkýlýr bu masa

bu sandalyeler bu civanmert
dönüp duran dünya bilmez
nasýl çýkýlýr sensiz bu merdivenlerden
omuzlarý düþmüþ bir adam düþün ardýnda
ah bu kokulu mumlarý kim getirir aklýma
sende yoksun ben ateþe dokunamam

bilemedim neden bu kadar doðal
çabuk alýþýyor ayrýlýða kadýnlarýn teni
bir de sigara içerken aðlayanlarýn
dumaný nasýl büklüm büklüm sýr mýdýr yani
mevsimleri deðiþtiren küfür
gelmiþine geçmiþine sarýlýr durur

ölümcül sevgiler vadediyor kitaplar
þiirler hep o muhteþem kadýnlar için olabilir
benimse göðsümde üç topal karýnca uyur
bir de kör düðüm misali sevdiðim
götürün beni buralardan bir sarhoþun sýrtýnda
evliyalarýn sýrrýyla










Sosyal Medyada Paylaşın: