yalın ayaklı yağmurlar

þu gecenin
kalbimi bilmez kuþlarýný
günebakanlara
saklayan kimdir
güneþ

uyur uyanýr
çýnlar kulaklarýmda
sesleri aç
çýt çýt

gözlerinden
damýtýlmýþ her suyun
yanaklarýnda
süzülen suyunun
suyuyum sevgili

elmacýk kemiklerim
gökyüzüne doðru
yýkýk birer
köprü

matem tutmak
bir þiir yazmaktýr ardýndan
bildiðim tek þey bu
kalanýn acýsý içindedir
gidenin sevdasý

göz yaþýndan kilimlerin
sürekli yenilenen
iklimidir
bu dünya

sen birini seviyorsun
o da birini seviyor ve bu böylece
sürüp gidiyor hayat
ne güzel ama ayrýlanlar hep
yalnýz ölüyor

sokaklar ýslak
aþksýz kalmak fikrine inat
gittiðin yerden þimdi
dön sevgilim







Sosyal Medyada Paylaşın: