Ýyi deðilim iþte; Tüm masumiyetim savrulup gidiyor uzaklara Tutamýyorum... Sevinçleri hýrpalanmýþ mülteciler gibi, Kimse görmez kimse bilmez sanýyordum, O gördü ve öðrendi ya; Ruhumdan ciðerime inen acýlarla. Hoyrat iken zamana kýrýlgan oldu kelimelerim. Görüp de gelmedi gecikti ya ; Devrik cümlelerle seviþmeye baþladý dilim. Eskisi gibi deðil artýk hiçbir þey, Mülteci kampýnda iftiraya uðramýþ Kimsesizlikten fiþlenmiþ kadýnlar gibiyim, Hatta onlardan bile beterim. Çaðýrmak istiyorum, "Ýyi deðilim" diye haykýrmak istiyorum, Kendimi atmak istiyorum kollarýna, Ama Çin seddi kadar uzak artýk bana. Hiçbir zaman da olmayacak yanýmda. Onu yoktan ben var ettim ya !! Nefesini nefesime kattým ya !! Sevdam faili meçhul oldu ya !! Zoruma gidiyor... Kusuyorum ona ait birikmiþlikleri, Özlemle arýyorum kollarýnda ki þefkati, Bulamýyorum ya caným yanýyor, Bir de gözlerini anýmsamak yok mu ya , Delirmiþcesine aðlýyorum, Kuyruðu kesilmiþ köpekler gibi , Titreyerek dolanýyorum, Ýçim acýyor dilsiz sokaklar da. Sadece þefkatli bir yosmanýn eli deðiyor yanaðýma, Geceler kör oluyor haykýrýyor saðýrlaþan Dünyaya, Kimseler bilmiyor görmüyor o yosmalardan baþka, Siyah elleri karýþýyor gözyaþlarýma, Sonra saçlarýma... Masumiyetim savrulup gidiyor iþte uzaklara.
Adým Lal Artýk Anlayana...
Cansel Iþýk/Manyakaþkýngelini Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.