Bende ki ben

Her insanýn bir takým istekleri ve hiçbir zaman da gerçekleþmeyecek düþleri vardýr. Fakat; yine de bu, “ istek ve düþlerini düþündükçe.. gah sevinir, gah üzülür..” lâkin, hayal aleminde gezinerek; bazan da, metefizik alemde yol alýr... Boyutlar arasýnda
tur atarak, farklý dünyalarýn farkýna varýr. Kendi dünyasýný da, bu seferler sýrasýnda keþfederek; BEN’liðinin derinlikerine doðru yelken açar...
Ýçinde saklý bulunan asýl kendisi ile karþýlaþýr, konuþur, görüþür.. böyle kiþiler, artýk tekâmül basamaklarýný çýkmaya baþlamýþtýr. Gerisi; bir çorap söküðü gibi, kendi kendine gelir.. yeter ki; o, “ÝLK ADIMI” bir atabilsin. ben’lik basamaðýndan sýyrýlma kontaðýnýn anahtarýýný bir çevirebilsin!..
Haydi; aþaðýdaki þiir ile beraber, siz de benim ile bir “ÝLK ADIM” atmaya var mýsýn? Ýçinizdeki kendinizle tanýþmak, karþýlýklý görüþmek ve ortak bir noktada buluþmak.. için. Haydi, daha ne bekliyor sunuz?..

B E N ’ D E K Ý B E N

ÞÝÝR NO: 190 10-02-2010

Düþlerimde, “SEN!..” gökte; meleklerle, bir olsam,
Ben, ben’i aþýp; içimdeki “BEN”e, kavuþsam...
Tüm zerremi, Güneþ’in fotonlarý taþýsa,
Ruhumu, karþýma dikip; onunla buluþsam...

Kâinat’ýn, en ücra köþesine daðýlsam,
Siriyüs’ten sýyrýlýp, Andromeda’ya varsam...
Samanyolu’nu aþýp, Vega’da karar kýlsam,
Orda durup; ruhumla, ayrýntýlý konuþsam...

Post içinden, “sonsuza giden...” bir, yol açýlsa,
Üstüne; af ve rahmet, çiçekleri saçýlsa...
Kollarým; Mevlânâ’ya ve Yunus’a.. kavuþsa,
Þefaatim, SEN’dedir. Ya! Muhammet Mustafa...

Damarýmdan yol bulup, vücudumu dolaþsam,
Beynimde, biraz durup; “BEN KÝM’im” diye sorsam;
Sonra kalbime inip, gönlüme kapý açsam,
Açýlan, bu kapýdan; ben, RABB’ime ulaþsam... (inþaAllah)
03-03-2003 SAAT: 02:45 Konak- ÝZMÝR.

Sosyal Medyada Paylaşın: